شما در حال خواندن درس معرفی روش‌های کیفی پیش‌بینی تقاضا از مجموعه پیش‌بینی تقاضا هستید.

روش‌های کیفی پیش بینی تقاضا

روش‌های پیش‌بینی تقاضا را می‌توانیم به دو دسته کمی و کیفی تقسیم کنیم. روش‌های کمی با داده‌های عددی و مدل‌های ریاضی کار می‌کنند. روش‌های کیفی به داده‌های عددی وابسته نیستند و بر اساس دیدگاه متخصصان کار می‌کنند. زمانی که داده‌های کمی کافی نباشند، داده‌ها نقص داشته باشند، محیط پیچیده باشند، یا پیش‌بینی برای بلند مدت انجام شود، روش‌های کیفی بهتر از روش‌های کمی عمل می‌کنند. ضمن این که خیلی وقت‌ها از هر دو روش کمی و کیفی برای پیش‌بینی استفاده می‌کنیم تا نتایج دقیق‌تری به دست بیاوریم. در این درس یا چند روش کیفی برای پیش‌بینی تقاضا آشنا خواهید شد.

نظرسنجی از مشتریان

نظرسنجی از مشتریان یک روش کیفی برای پیش‌بینی تقاضا است که با پرسش سوال از مشتریان فعلی و مشتریان بالقوه در مورد قصد خرید آن‌ها در آینده انجام می‌شود. این روش کمک می‌کند که عادات و نیازهای مشتریان را شناسایی و پیش‌بینی کنیم. برای این که بتوانیم از این روش به طور موثر استفاده کنیم، توجه به  ملاحظات زیر مفید است:

مشتریان را باید به چند گروه با سلایق و خواسته‌های مشابه تقسیم کنیم. با این کار می‌توانیم بازار هدف را بهتر بشناسیم و پیش‌بینی‌های دقیق‌تری انجام دهیم.

تعداد مشتریانی که از آن‌ها نظرسنجی می‌کنیم را باید طوری انتخاب کنیم که نماینده مناسبی برای بازار مورد نظرمان باشند. بدین ترتیب خطای پیش‌بینی کاهش می‌یابد و می‌توانیم نتایج نظرسنجی را با اطمینان بیشتری تعمیم دهیم.

باید مشتریانی را انتخاب کنیم که اطلاعات کافی در مورد محصول یا خدمت مورد نظرمان داشته باشند. بدین ترتیب می‌توانیم نظرات مشتریان را بر اساس نیاز واقعی‌شان بسنجیم و از تأثیرگذاری عوامل غیرمرتبط بکاهیم.

این روش برای محصول یا خدمتی مناسب است که مشتریان نظرات نسبتاً پایداری در موردشان داشته باشند. هر چه تأثیر عوامل محیطی کم‌تر و نظر مشتریان پایدارتر باشد، بازه زمانی پیش‌بینی را می‌توانیم بلندتر انتخاب کنیم.

نظرسنجی از فروشندگان

نظرسنجی از فروشندگان بر اساس گردآوری و تجزیه و تحلیل نظرات فروشندگان در مورد وضعیت و روند تغببرات بازار انجام می‌شود. استفاده از این روش زمانی مناسب است که فروشندگان ارتباط نزدیکی با مشتریان داشته باشند و بتوانند اطلاعات مفیدی در مورد نیازها، علایق و رفتارهای ایشان ارائه دهند. همچنین این روش برای پیش‌بینی دوره‌های بلند مدت مناسب نیست زیرا فروشندگان معمولاً نمی‌توانند تأثیر بسیاری از عوامل خارجی را لحاظ کنند و  این عوامل در بلندمدت، نتایج را تغییر می‌دهند. برای استفاده از این روش، اقدامات زیر را انجام می‌دهیم:

گروهی از فروشندگان را بر اساس شایستگی، تخصص، تجربه و عملکردشان در زمینه‌ی مورد نظر انتخاب می‌کنیم. تعداد فروشندگان باید کافی باشد تا نظرات متنوع و معتبری به دست بیاوریم.

مجموعه‌ای از سوالات را برای پرسیدن از فروشندگان طراحی می‌کنیم. سوالات باید  واضح و دقیق و مربوط به موضوع پیش‌بینی باشند. مثلا می‌توانیم سوالاتی در ارتباط با میزان فروش، میزان رقابت در بازار، تاثیر عوامل خارجی و انتظارات آینده طرح کنیم.

سوالات را به شکل تلفنی، حضوری یا آنلاین از فروشندگان می‌پرسیم و پاسخ‌ها را ثبت می‌کنیم.

پاسخ‌های فروشندگان را تجزیه و تحلیل می‌کنیم. مهم است که علاوه بر شناسایی نظرات مشابه، نظرات متفاوت و مخالف را شناسایی کنیم و علت‌شان را بیابیم.

نتیجه پیش‌بینی را بر اساس تجزیه و تحلیل پاسخ‌ها و در قالب گزارش ارائه می‌دهیم. مناسب است که نقاط قوت و ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها، و ریسک‌ها و فرضیات پیش‌بینی را در گزارش ثبت کنیم.

پنل کارشناسان

روش پنل کارشناسان بر اساس گردآوری و تجزیه و تحلیل نظرات متخصصان در مورد یک موضوع خاص است. در این روش، گروهی از متخصصان شایسته، متخصص، مجرب و معتبر در زمینه‌ی مورد نظر انتخاب می‌شوند و در چندین جلسه گروهی شرکت می‌کنند. در هر جلسه، متخصصان نظرات خود را در مورد موضوع ارائه می‌دهند و با هم بحث و تبادل نظر می‌کنند. سپس از متخصصان خواسته می‌شود که نظرات خود را به صورت رأی‌گیری یا رتبه‌بندی ابراز کنند. نتایج رأی‌گیری یا رتبه‌بندی محرمانه می‌مانند و بدون تاثیر از نظرات دیگران هستند. در نهایت، نتایج رأی‌گیری یا رتبه‌بندی تجزیه و تحلیل می‌شوند و یک پیش‌بینی نهایی ارائه می‌شود.

این روش معمولاً زمانی به کار می‌رود که داده‌های عددی کافی در اختیارمان نباشد، همچنین موضوع پیش‌بینی پیچیده باشد و به بررسی آن از دیدگاه‌های مختلف نیاز داشته باشیم. برای انجام این روش باید اقدامات زیر را انجام دهیم:

گروهی از متخصصان را انتخاب می‌کنیم. تعداد متخصصان باید کافی باشد تا نظرات متنوع و معتبری ارائه شود.

موضوع خاص و مشخص را برای پیش‌بینی تقاضا انتخاب می‌کنیم. موضوع باید به صورت واضح و دقیق تعریف شود تا متخصصان بتوانند به آن پاسخ دهند.

جلساتی را با متخصصان برگزار می‌کنیم. در هر جلسه، متخصصان باید نظرات خود را در مورد موضوع ارائه کنند و با هم بحث و تبادل نظر کنند. سپس از متخصصان می‌‌خواهیم که نظرات‌شان را به صورت رأی‌گیری یا رتبه‌بندی ابراز کنند. نتایج رأی‌گیری یا رتبه‌بندی باید به صورت محرمانه و بدون تاثیر از نظرات دیگران باشد.

نتایج رأی‌گیری یا رتبه‌بندی را تجزیه و تحلیل می‌کنیم. باید میانگین، انحراف معیار، و بازه اطمینان نظرات را محاسبه کنیم. همچنین باید نظرات متفاوت و مخالف را شناسایی کنیم و دلایل آن‌ها را بیابیم.

بر اساس تجزیه و تحلیل نتایج، پیش‌بینی نهایی را ارائه می‌دهیم.

روش دلفی

روش دلفی ساختاری برای استفاده از نظرات کارشناسان در یک موضوع خاص و دستیابی به دیدگاهی مشترک در مورد آینده است. در این روش، یک گروه از کارشناسان در ارتباط با زمینه‌ی مورد نظر از طریق پرسش‌نامه‌های کتبی با هم ارتباط برقرار می‌کنند. پس از هر دور، خلاصه‌ای از نظرات کارشناسان به صورت محرمانه به همه‌ی آن‌ها ارسال می‌شود تا بتوانند نظرات خود را با توجه به نظرات دیگران تکمیل یا اصلاح کنند. این روش با هدف رسیدن به اجماع یا همگرایی نظرات ادامه می‌یابد. برای استفاده از روش دلفی، باید مراحل زیر را به ترتیب دنبال کنیم:

ابتدا موضوع پیش‌بینی را شفاف و دقیق تعریف می‌کنیم. باید بدانیم که پیش‌بینی برای چه محصولی، در چه بازاری، و در چه بازه‌های زمانی انجام می‌شود. همچنین باید شرایط محیطی و عوامل مؤثر بر تقاضا را در نظر داشته باشیم.

گروهی از کارشناسان را بر اساس شایستگی، تخصص، تجربه و اعتبارشان در زمینه‌ی مورد نظر انتخاب کنیم. تعداد کارشناسان باید کافی باشد تا نظرات متنوع و معتبری ارائه شود. معمولاً تعداد کارشناسان بین ۱۰ تا ۵۰ نفر است. اما باید توجه داشت که گاه دسترسی به کارشناسان مناسب دشوار است یا شاید تعدادی از آن‌ها تمایلی به همکاری نداشته باشند.

مجموعه‌ای از سوالات را برای پرسیدن از کارشناسان طراحی می‌کنیم. سوالات باید شفاف، دقیق و مربوط به موضوع پیش‌بینی باشند. سوالات می‌توانند مستقیماً در مورد تقاضای آینده یا در مورد عوامل مؤثر بر تقاضا مثل تغییرات قیمت، محصولات جایگزین، الگوی مصرف مشتریان و امثالهم باشد. سوالات را باید طوری طراحی کنیم که پاسخ‌هایشان قابل مقایسه و جمع‌بندی باشد. مثلاً می‌توانیم از کارشناسان بخواهیم که تقاضای آینده‌ی یک محصول را به صورت عددی پیش‌بینی کنند، یا چند گزینه‌ی مختلف در اختیارشان قرار دهیم تا یکی را انتخاب کنند. نهایتاً پرسش‌نامه‌ها را می‌توانیم به شکل حضوری، پستی یا الکترونیکی (ایمیل، سایت، پیامرسان‌ها) در اختیار کارشناسان قرار دهیم و از آن‌ها بخواهیم که در مهلت مقرر به آن‌ها پاسخ دهند.

پاسخ‌های کارشناسان را جمع‌آوری و تحلیل کنیم. بر اساس تحلیل پاسخ‌ها، گزارشی از نظرات کارشناسان را تهیه می‌کنیم.

گزارش  را به همراه پرسشنامه‌ی بعدی به کارشناسان ارسال کنیم. پرسشنامه‌ی بعدی می‌تواند همان سوالات پرسشنامه‌ی قبلی یا در تکمیل آن‌ها باشد طوری‌ که اختلاف‌نظرها به حدأقل برسد یا بخشی از پاسخ‌های قبلی به چالش کشیده شوند. در این مرحله، از کارشناسان می‌خواهیم که نظرات خود را با توجه به گزارش، تکمیل یا اصلاح کنند. این فرآیند تا زمانی که اجماع یا همگرایی نظرات به دست آید ادامه می‌یابد.

بعد از اتمام دورهای پرسشنامه، باید بر اساس تحلیل نهایی نظرات کارشناسان، یک پیش‌بینی نهایی ارائه کنیم.

روش دلفی می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای اطلاع از نظرات مختلف و رسیدن به اتفاق نظر باشد، اما معایبی هم دارد. برای مثال شاید نتوانیم افرادی را بیابیم که فعالانه و صادقانه حاضر به مشارکت باشند. شاید نظرسنجی را بارها تکرار کنیم، اما پاسخ‌ها به هم‌گرایی نرسند. شاید بعضی از اطلاعات حساس، مثل تصمیم‌هایی که برای آینده اتخاذ می‌کنیم، به واسطه‌ی این نظرسنجی‌ها افشا شوند. ضمن این که استفاده از این روش به زمان نسبتاً زیادی نیاز دارد.

بازاریابی آزمایشی

در روش بازاریابی آزمایشی، محصول یا خدمات در یک بازار کوچک و مشابه با بازار هدف عرضه شده و با استفاده از ابزارهای مختلف، میزان تقریبی فروش، بازخورد مشتریان، اثربخشی تبلیغات و سایر موارد بررسی می‌شوند. روش بازاریابی آزمایشی به شیوه‌های مختلفی اجرا می‌شود که بستگی به هدف، محصول، و بازار دارد. برخی از شیوه‌های رایج عبارتند از:

بازاریابی آزمایشی مجازی: در این شیوه، محصول یا خدمات را در یک بازار مجازی که شبیه به بازار واقعی است، عرضه می‌کنیم. بدین ترتیب می‌توانیم با استفاده از ابزارهای آنلاین مثل وبسایت‌ها، ایمیل و شبکه‌های اجتماعی، اطلاعاتی در مورد میزان تقاضا، بازخورد مشتریان، سطح رقابت و سایر موضوعات به دست بیاوریم.

بازاریابی آزمایشی محلی: در این شیوه، محصول یا خدمت را در یک یا چند شهر یا منطقه که نماینده‌ی بازار هدف هستند، عرضه می‌کنیم.

بازاریابی آزمایشی محدود: در این شیوه، محصول یا خدمات را در یک بازار کوچک و محدود، مثل چند فروشگاه، عرضه می‌کنیم.

به طور معمول برای بازاریابی آزمایشی، اقدامات زیر را انجام می‌دهیم:

ابتدا باید هدفی که داریم و متغیرهایی که برایمان اهمیت دارند را به شکل شفاف و قابل اندازه‌گیری تعریف کنیم. متغیرها می‌توانند مواردی مثل میزان فروش، بازخورد مشتریان، یا تأثیرپذیری تقاضا از عواملی همچون تبلیغات باشند.

یک یا چند بازار نمونه را که نماینده‌ی بازار هدف هستند، انتخاب می‌کنیم. ضمن این که باید کانال‌هایی که قرار است برای عرضه‌ی محصول یا خدمات استفاده کنیم، در نظر داشته باشیم. این کانال‌ها می‌توانند مواردی مثل فروشگاه‌ها، شرکت‌ها، وبسایت یا شبکه‌های اجتماعی باشند.

زمان شروع و پایان آزمون را تعیین می‌کنیم. این مدت بر اساس هدف و متغیرهای مورد نظرمان تعیین می‌شود و باید به اندازه‌ای باشد که بتوانیم اطلاعات قابل اعتماد به دست بیاوریم.

محصول یا خدمت را در بازار نمونه و از طریق کانال‌های انتخابی عرضه می‌کنیم. همچنین داده‌های مربوط به متغیرهای مورد نظرمان را با استفاده از ابزارهای مناسب مثل فاکتورهای فروش و پرسش‌نامه‌هایی که به مشتریان داده‌ایم، جمع‌آوری می‌کنیم.

داده‌های جمع‌آوری شده را تحلیل و میزان تقاضا را بر اساس میزان فروش، بازخورد مشتریان و سایر عوامل پیش‌بینی می‌کنیم. همچنین مناسب است که نقاط قوت و ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها، فرضیات پیش‌بینی و ریسک‌های احتمالی را در گزارش درج کنیم.

روش بازاریابی آزمایشی ممکن است نتواند نتایج دقیقی در مورد تغییرات تقاضا ارائه دهد، زیرا آزمون در یک بازار نمونه و در یک بازه‌ی زمانی محدود انجام می‌شود. در این شرایط، نمی‌توانیم تأثیر بسیاری از عوامل خارجی که در بلند مدت روی تقاضا اثر می‌گذارند را لحاظ کنیم. مثلاً شاید در بلندمدت، تغییرات اقتصادی و فرهنگی و سیاسی باعث تغییر در رفتار مشتریان و تقاضا برای محصول یا خدمت شوند. لذا این روش گزینه‌ی مناسبی برای پیش‌بینی بلندمدت نیست.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *