پیاده‌سازی نمو هموار دوبل در اکسل

پیش‌بینی دوره‌های قبلی با نمو هموار ساده

روش نمو هموار دوبل، نتایج حاصل از نمو هموار ساده را با یک مقدار جبرانی جمع می‌کند تا تأثیر الگوی روند جبران شود؛ برای همین در قدم اول باید داده‌ها را با روش نمو هموار ساده پیش‌بینی کنیم. بر اساس روش نمو هموار ساده، مقدار پیش‌بینی شده برای هر دوره برابر است با:

برای هموارسازی نمایی ساده باید ضریب آلفا را تعیین کنیم. برای هموارسازی نمایی دوبل، علاوه بر ضریب آلفا، باید بتا را هم تعیین کنیم. برای همین دو خانه برای ورود مقادیر آلفا و بتا در نظر می‌‌گیریم. فعلاً‌ کاری با این خانه‌ها نداریم، فقط دور آن‌ها خط کشیدیم و عنوان‌شان را نوشتیم.

حالا باید ستون ستون دوم را تکمیل کنیم. این ستون، مقادیر پیش‌بینی شده برای هر دوره را نشان می‌دهد. برای اولین دوره، به اطلاعات دوره‌های قبل دسترسی نداریم و نمی‌توانیم چیزی پیش‌بینی کنیم. برای دوره سوم، از روش نایو استفاده می‌کنیم و مقدار فروش در دوره دوم را می‌نویسیم.

برای دوره سوم، باید از رابطه ریاضی نمو هموار ساده استفاده کنیم. بنابراین اولین فرمولی که می‌نویسیم، برای این خانه است. روی آن کلیک می‌کنیم، علامت = قرار می‌دهیم تا فرمول‌نویسی شروع شود.

در رابطه هموارسازی نمایی ساده، دو جمله‌ داریم. در جمله‌ اول، ضریب آلفا در فروش واقعی دوره‌ قبل ضرب می‌شود. در جمله‌ی دوم، مقدار آلفا از عدد یک کسر شده و در مقدار پیش‌بینی شده برای دوره قبل ضرب می‌شود. می‌خواهیم جمله اول را بنویسیم. تا این لحظه علامت = را ثبت کرده‌ایم. در ادامه روی خانه‌ای که برای آلفا در نظر گرفته بودیم، کلیک می‌کنیم تا عنوان آن به فرمول اضافه شود.

در اکسل «*» برای ضرب، «/» برای تقسیم،  «+» برای جمع  و «-» برای منهاست. برای تکمیل جمله‌ی اول،‌ علامت * را اضافه کرده و روی خانه مربوط به فروش واقعی در دوره دوم -که عدد ۹۸ در آن نوشته شده- کلیک می‌کنیم. نام این خانه (یعنی G4) به فرمول‌ اضافه می‌شود. فرمولی که نوشتیم، مقدار آلفا (خانه‌ی H4) را در مقدار واقعی فروش در دوره قبل (G4) ضرب می‌کند.

برای نوشتن جمله‌ی دوم، علامت + گذاشته، یک پرانتر باز کرده و در آن مقدار آلفا -یعنی خانه H4- را از عدد یک کم می‌کنیم.

پرانتر را می‌بندیم و آن را در مقدار پیش‌بینی شده برای دوره قبل -دوره دوم- ضرب می‌کنیم. برای این کار علامت * را می‌نویسیم و روی ردیف دوم از ستون «پیش‌بینی با نمو هموار ساده» کلیک می‌کنیم. نام خانه‌ای که بر آن کلیک کردیم به فرمول اضافه می‌شود.

اگر دکمه‌ی Enter را فشار دهیم همان مقدار ۱۷۳ نمایش داده می‌شود، چون مقدار آلفا را وارد نکرده‌ایم و اکسل آن را صفر در نظر گرفته است، پس آلفا را ۰٫۸ انتخاب می‌کنیم تا نتیجه‌ی پیش‌بینی دوره‌ی سوم نمایش داده شود. در این حالت مقدار ۱۱۳ ثبت خواهد شد.

خانه‌های مربوط به ردیف‌های چهارم به بعد هم نیاز به فرمول‌نویسی دارند. اکسل می‌تواند به طور اتوماتیک، فرمول این خانه‌ها را بنویسد و درج کتد. البته باید به آن بفهمانیم که مقدار آلفا در همه‌ی خانه‌های بعدی ثابت می‌ماند و نباید آن‌ را تغییر دهد، در غیر این صورت بلاتکلیف می‌ماند و خطا می‌دهد. برای این کار روی خانه‌ی ردیف سوم که قبلاً فرمول‌نویسی کرده بودیم، کلیک می‌کنیم. فرمول در نوار بالایی ظاهر می‌شود:

خانه‌ی H4 همان جایی است که بالاتر برای ورود مقدار آلفا انتخاب کردیم. برای این که اکسل بفهمد مقدار آلفا در همه محاسبات ثابت می‌ماند، آن را به شکل $H$4 اصلاح می‌کنیم. در فرمولی که نوشته بودیم، در دو جای مختلف از عبارت H4 استفاده شده است. آن‌ها را پیدا می‌کنیم و عبارت $H$4 را جای آن‌ها قرار می‌دهیم.

دکمه Enter را می‌زنیم تا تغییرات ثبت شوند. برای کدنویسی خانه‌های بعدی، دوباره روی خانه ردیف سوم کلیک می‌کنیم. تصویر زیر را ببینید.

در گوشه‌ی این سلول، همان‌جایی که دایره کشیدیم، یک نقطه‌ وجود دارد. روی این نقطه کلیک می‌کنیم و آن را به سمت پایین می‌کشیم تا تمام خانه‌های ستون انتخاب شوند. با همین اقدام ساده، همه‌ی این خانه‌های اتوماتیک فرمول‌نویسی می‌شوند.

در ستون سوم باید ببینیم در هر نوبت، فاصله‌ی «آن چه پیش‌بینی کرده‌ایم» تا «مقدار واقعی» چقدر است و آن را بنویسیم. برای این کار فرمول‌نویسی می‌کنیم. در سلول دوم، فرمولی که در تصویر درج شده است را ثبت می‌کنیم. تابع () ABS قدر مطلق است و هر مقداری در پرانتر بنویسیم، آن را مثبت می‌کند. داخل پرانتر، خانه‌ی مربوط به مقدار پیش‌بینی شده (F4) را از خانه‌ی مربوط به فروش واقعی (G4) کم می‌کنیم. به عبارت ساده‌تر، به اکسل می‌گوییم که: مقدار «فروش واقعی» را از مقدار «پیش‌بینی با نمو هموار ساده» کم کن.

گوشه‌ی این خانه را به سمت پایین می‌کشیم تا همه‌ی ردیف‌ها به طور خودکار کدنویسی شوند. با این کار، قدر مطلق خطا برای همه‌ی ردیف‌ها محاسبه می‌شود.